Najsłynniejszą budowlą megalityczną jest Stonehenge, położone 13 km od miasta Salisbury w południowej Anglii. Megality (dosłownie: „wielkie kamienie” – z greckiego „megas” i „lithos”) to konstrukcje będące najczęściej wyrazem kultu, tworzone na całym świecie w czasach prehistorycznych i w starożytności. Stonehenge zaczęło powstawać w latach około 2950–2900 p.n.e., a znaczenie kulturowe straciło prawdopodobnie koło 1600 p.n.e.
Stonehenge zbudowane zostało z dwóch rodzajów kamienia. Geologom udało się rozwiązać zagadkę pochodzenia tych materiałów. Zewnętrzny krąg zbudowano z sarsenów – bardzo twardej odmiany piaskowca, który pochodzi z oddalonego o ponad 30 km kamieniołomu Marlborough Downs.
Wewnętrzny krąg utworzono z tzw. niebieskich kamieni, które przybierają barwę błękitu, gdy są mokre. To diabazy i ryolity, pochodzące z oddalonych o 290 km dwóch odkrywek: Carn Goedog i Craig Rhos-y-felin.
Zagadką nadal pozostaje sposób ich transportu do budowy Stonehenge. Pojawiły się nawet hipotezy, że skały te zostały przywleczone przez lodowiec, pokrywający kiedyś obecne tereny Irlandii i Wielkiej Brytanii.
